Obrabiarka sterowana numerycznie (skrót NC z ang. Numerical Control) to obrabiarka, która przetwarza dyskretne wartości wejściowe w postaci binarnej i impulsowej na odpowiednie ruchy robocze. Pierwsze obrabiarki o sterowaniu numerycznym powstały na przełomie lat 40. i 50. XX wieku. Obecnie najczęściej spotyka się obrabiarki sterowane komputerowo CNC (skrót CNC z ang. Computerized Numerical Control), których kody sterujące najczęściej generuje się za pomocą programów graficznych 3D.

Charakterystycznymi cechami takich obrabiarek są:

• oddzielny napęd (silnik, siłownik) i układ pomiarowy każdej osi sterowanej numerycznie,
• bezstopniowa regulacja prędkości obrotowej i posuwów,
• napęd przenoszony za pomocą śrub tocznych,
• eliminowanie prowadnic ślizgowych na rzecz tocznych,
• eliminowanie przekładni zębatych,
• kompaktowa konstrukcja o zamkniętej przestrzeni roboczej,
• mała podatność statyczna i dynamiczna,
• automatyczny nadzór i diagnostyka, w tym zdalna przez internet
• duża moc (jako suma mocy poszczególnych napędów),
• osiąganie znacznych wartości parametrów obróbki (np. duże prędkości obrotowe),
• głowice i magazyny wielonarzędziowe,
• magazyny narzędziowe z automatyczną wymianą narzędzi,
• zmieniacze narzędzi,
• systemy narzędziowe z narzędziami składanymi,
• sterowanie wieloma osiami (np. osiami A; B; C),
• narzędzia obrotowe napędzane,
• jeden lub więcej suportów narzędziowych,
• obróbka równoległa z wykorzystaniem wielu wrzecion lub suportów narzędziowych,
• złożona kinematyka pracy (uchylne głowice narzędziowe, stoły obrotowo-uchylne, obróbka pięcioosiowa, obrabiarki o strukturze równoległej),
• automatycznie i zdalnie sterowany konik,
• automatyczny pomiar narzędzi,
• kodowanie narzędzi,
• automatyczna wymiana przedmiotu obrabianego,
• automatyczny pomiar przedmiotu obrabianego,
• automatyczne, mechaniczne usuwanie wiórów
• duża stabilność termiczna zespołów roboczych obrabiarki,
• komunikacja między współpracującymi obrabiarkami.

Występowanie powyższych cech w konkretnej obrabiarce często zależy od tego, w jak dużym stopniu jest ona przystosowana do pracy autonomicznej (bez obsługi człowieka).

Wymagania stawiane napędom głównym obrabiarek:

• duża sztywność charakterystyki mechanicznej,
• duży zakres bezstopniowej zmiany prędkości obrotowej silnika,
• przebieg dopuszczalnego obciążenia w funkcji prędkości obrotowej, dostosowany do technologicznej charakterystyki obciążenia obrabiarki,
• szybki rozruch,
• zdolność do pracy serwonapędowej .

Wymagania stawiane napędom ruchu posuwowego obrabiarek:

• duży zakres bezstopniowej zmiany prędkości obrotowej silnika,
• szybki rozruch i hamowanie,
• duża sztywność mechaniczna,
• duża równomierność ruchu,
• duża dokładność pozycjonowania.

Układy pomiarowe przemieszczenia i położenia – umożliwiają realizację pętli sprzężenia zwrotnego położeniowego. Są one elementami składowymi układów regulacji automatycznej położenia, tzn. serwomechanizmów stosowanych w napędach pozycjonujących. 

Wymagania stawiane układom pomiarowym:

• duży zakres pomiarowy,
• wysoka dokładność pomiarowa,
• przystosowanie do pracy w warunkach przemysłowych (występowanie drgań, zmienna temperatura, duże przyspieszenia),
• sygnał wyjściowy w postaci przebiegu elektrycznego.