Program obróbki zapisany na nośniku w postaci symbolicznej wprowadzany jest do sterownia numerycznego za pośrednictwem tzw. czytnika.

W czytniku następuje przekształcenie programu z postaci alfanumerycznej na ciąg impulsów elektrycznych. Czytniki mogą być:

• Blokowe - wczytywanie informacji odbywa się blokami (blok zawiera wszystkie informacje niezbędne do wykonania czynności czy zabiegu) i dlatego natychmiast po wczytaniu sterowanie numeryczne może rozpocząć realizację zaprogramowanej czynności,
• Szeregowe - wczytywanie informacji następuje wiersz po wierszu, wczytanie całego bloku wymaga przechowywania w pamięci wczytywanych wierszy, w związku, z czym wiersze te są zapamiętywane przez pamięć pośrednią.

Następnie dekoder dekoduje informacje zawarte w programie do postaci zrozumiałej przez sterowanie numeryczne. Sygnał z dekodera jest wykorzystywany do sterowania poszczególnymi czynnościami.

W bloku pamięci pośredniej następuje również podział informacji na: informacje technologiczne, które trafiają do układu dopasująco-sterującego (USD) oraz informacje geometryczne, które trafiają do sumatora. W sumatorze następuje ewentualne poprawienie informacji geometrycznej. Poprawki wprowadza operator za pomocą pulpitu sterującego. Wykorzystywane przez operatora przełączniki, potencjometry i inne, składają się na pamięć trwałą, służącą do wprowadzania danych geometrycznych. Informacja wychodząca z sumatora jest ostateczną informacją geometryczną realizowaną przez obrabiarkę.

Najważniejszy blok funkcjonalny sterowania numerycznego to interpolator, który umożliwia sterowanie ruchem dwóch lub więcej niezależnych mechanizmów posuwu w taki sposób, aby ruch wypadkowy odbywał się pomiędzy dwoma kolejnymi punktami po torze, którego zarys uzależniony jest od konstrukcji interpolatora (liniowy, kołowy, paraboliczny, mieszany). Interpolator występuje
w sterowaniach mających zapewnić ruch złożony, czyli w sterowaniach kształtowych.

Rodzaje interpolacji

Informacja wyjściowa z interpolatora, czyli wartość zadana przemieszczenia w postaci jednego lub kilku sygnałów przekazywana jest do układów automatycznej regulacji przemieszczenia zespołów roboczych obrabiarki - serwomechanizmów posuwu. Serwomechanizm posuwu zapewnia realizację przemieszczenia zespołu roboczego z określoną dokładnością.